از انتقاد یک مستندساز به یک شیوه تا شاعرانگی در حیات وحش - سفر به روسیه

مهدی نورمحمدی، مستندساز حیات وحش، که پیش از این فیلم در پناه بلوط را ساخته بود، فیلم جدیدی را با نام آواز جغد کوچک در جشنواره فیلم حقیقت رونمایی کرد که مورد استقبال مخاطبان هم نهاده شد. این فیلم بی کلام که روایتگر زندگی جغدی بود که محل طبیعی حیاتش در طول زمان دستخوش تغییر شده و آسیب دیده است، با فیلمبرداری و طرح قصه خوب یکی از فیلم های قابل توجه جشنواره سال جاری بوده است؛ اما کارگردانش سختی هایی برای ساخت این نوع مستندها متحمل شده که پس از گذشت 24 سال فیلمسازی و 10 سال ساخت مستند در حوزه حیات وحش ترجیح می دهد ژانر کاری اش را تغییر دهد.

او در گفت وگویی با خبرنگاران بیان نمود: در 10 سال گذشته بیشتر کارم متمرکز بر حوزه حیات وحش بوده و از آن جا که هزینه های ساخت فیلم بویژه در این حوزه بسیار بالا است و هیچ اسپانسری هم برای حمایت وجود ندارد اگر شرایط مساعد برای ادامه کار فراهم نگردد، شاید ژانرم را عوض کنم. درواقع پیش زمینه هایی هم اماده شده و به دنبال ساخت یک فیلم سینمایی از زندگی خودم به عنوان یک مستندساز حیات وحش هستم که سعی می نماید جامعه را متوجه شرایطی کند که برای طبیعت به وجود آمده ولی جامعه او را همراهی نمی نماید.

نورمحمدی با اشاره به اینکه تلویزیون تنها جایی بوده که در این حوزه حمایت می نموده اما بودجه آن ها آنقدر کم است که در حد زندگی روزانه یکی از عوامل فیلم هم نیست گفت: برای فیلم قبلی وام زیادی گرفتم ولی ادامه این وضعیت به خودم و خانواده ام آسیب می زند. متاسفانه آنقدر وعده های دروغ شنیدم که دیگر تمایلی به ادامه کار با این روند ندارم به ویژه آنکه برخی مسئولان مانند آنچه برای ساخت همین فیلم تجربه کردم، برای دریافت پست و مقام وعده می دهند و حمایت کوتاه مدت می نمایند اما بعد همه چیز را رها می نمایند. این فیلم من هم 5 سال طول کشید و در این مدت فشار زیادی به من وارد شد.

این مستندساز اهل ایلام اضافه کرد: در آواز جغد کوچک یک طرح خوب داشتم که فیلمنامه آن را روی میز تدوین نوشتیم، چون در یک چنین اثری رفتار حیوانات قابل پیش بینی نیست و من زمان تدوین به این نتیجه رسیدم که باید به این روش کار را انجام دهم؛ البته واقعیت این است که در ساخت مستند به دنبال این هستم تا نوعی شاعرانگی در فیلم وجود داشته باشد ضمن اینکه سبک و ساختار آن متفاوت باشد و این هزینه ها را خیلی بالا می برد و وقت بیشتری هم احتیاج دارد با این حال حاضرم اگر بودجه خوبی وجود داشته باشد فیلم بهتری بسازم.

نورمحمدی درباره برنامه ریزی برای نمایش این مستند در جشنواره های خارجی گفت: پس از نمایش فیلم در جشنواره حقیقت، متوجه ایرادات آن شدم و می دانم فیلم کمی طولانی است. از آنجا که واکنش تماشاگران در صحنه های طنز فیلم هم بسیار خوب بود قصد دارم آن را دوباره تدوین کنم تا هم کوتاه و هم بار طنز آن اضافه گردد. پس از آن برای نمایش فیلم در جشنواره های الف اقدام می کنم.

وی درباره آرای مردمی جشنواره که پس از چند روز از دور رقابت عقب افتاد و نیز حضور نداشتن فیلم در بخش مسابقه بین الملل بویژه با وجود طرح، تدوین و موسیقی خوب اظهار کرد: خیلی تعجب کردم که چرا این فیلم در بخش مسابقه بین الملل جشنواره نیست و حتی به دوستان هم اعلام کردم که این فیلم با استانداردهای بالا ساخته شده و عجیب است که در این بخش وجود ندارد. ضمن اینکه در آرای مردمی هم در روزهای ابتدایی جزو سه فیلم اول بود اما متاسفانه یک اتفاق ناخوشایندی در این باره افتاده و آن هم این است که وقتی فیلمی را دوباره نمایش می دهند در سانس دوم هم رای گیری می گردد و ممکن است مخاطب بیشتری به سالن بیاید و جز این، روز نمایش و ساعت پخش فیلم هم در تعداد رای ها می تواند اثر بگذارد.