صفر تا صد دستاورد های یکساله ناسا ، از انتها اجاره نشینی در روسیه تا یافتن فرازمینی ها و اعزم فضانورد به ماه - سفر به روسیه

همراه دور زمین باشید و با تور روسیه از کاخ کرملین دیدن کنید و در شهرهای زیبای مسکو و سوچی گشتی بزنید و خاطرات زیبایی برای خود رقم بزنید.

گروه فناوری خبرنگاران، فاطمه صائبی صفت- ناسا از زمان شروع کار رسمی اش در اول اکتبر 1958 تا به امروز مهم ترین اکتشافات و دستاورد های بشر از فضا و کهکشان ها را به خود اختصاص داده است. ناسا تعداد زیادی برنامه پرواز فضایی باسرنشین و بدون سرنشین را در تاریخ خود به انجام رسانده است. برنامه های بدون سرنشین، موجب شدند تا نخستین ماهواره مصنوعی با کاربرد علمی و مخابراتی به مدار زمین فرستاده گردد. این برنامه ها، همچنین سبب اکتشاف در منظومه شمسی شده است که با فرستادن کاوشگر هایی به زهره و مریخ شروع شد و شامل برنامه وویجر برای کاوش سیاره های خارجی می گردد.

جالب است بدانید که این آژانس فضایی به تازگی گزارشی منتشر نموده که در آن نشان می دهد در سال 2019 پیروز به فراوری بیش از 64.3 میلیارد دلار درآمد از کل اقتصاد آمریکا شده است. ناسا در این مدت از فعالیت بالغ بر 312 هزار موقعیت شغلی حمایت نموده که نتیجه آن پرداخت رقمی در حدود 7 میلیارد دلار مالیات است. به گفته جیم برایدنستاین، مدیر ناسا، این بازدهی مالی با سرمایه گذاری فقط نیم درصد بودجه دولت آمریکا حاصل شده است.

رونمایی از نسل جدید لباس های فضایی

ناسا سال گذشته از نسل جدید لباس های فضانوردی خود رونمایی کرد. کار روی لباس جدید هنوز تمام نشده، اما به گفته ناسا برای حفاظت از فضانوردان در ماموریت فضایی بازگشت به ماه در سال 2024 آماده خواهند شد. این لباس جدید که واحد تحرک خارج از سفینه نام دارد با اتکا به نیم قرن پیشرفت در حوزه فناوری لباس های فضایی ساخته شده است.

فضانوردان از ماموریت های آپولو آموختند که اصلی ترین خطر در ماه این نیست که گرد و غبار پودری آن از وزن فضانوردان پشتیبانی نکند، بلکه این خطر از ذرات گرد و غبار ریز و شیشه مانند می آید که می توانند به بند های لباس فضانوردان برخورد و سامانه های پشتیبانی از زندگی را آلوده و به شش ها نفوذ نمایند. در نتیجه در این لباس جدید، نه تنها بند های لباس فضانوردان و سامانه های پشتیبانی از زندگی به گونه ای طراحی شده اند تا مقاومت بیشتری در برابر گرد و غبار داشته باشند، بلکه سامانه پشتیبانی از زندگی قابل حمل مشابه کوله پشتی آن نمونه مینیاتوری نسخه ای است که در آپولو، اسپیس شاتل و ایستگاه بین المللی فضایی مورد استفاده قرار می گرفت.

این لباس جدید کلاه ارتباطی ای دارد که میکروفون و ایرفون ها را در خود جای می دهد، با یک سری میکروفون های هوشمند در داخل لباس جایگزین شده است که می توانند به طور اتوماتیک صدای فضانورد را ردیابی نمایند، درست مثل دستیار های صوتی که امروزه در بسیاری از خانه ها یافت می گردد.

ماموریت تاریخی دو زن در فضا

دو زن فضانورد اکتبر سال گذشته (مهر ماه پارسال) برای نخستین بار در تاریخ به راهپیمایی فضایی تمام زنانه پرداختند. کریستینا کک و جسیکا میر در این راهپیمایی فضایی که به مدت هفت ساعت و 17 دقیقه به طول انجامید یکی از باتری های ایستگاه فضایی بین المللی را تعویض کردند. لازم به ذکر است که کریستینا کوک 14 مارس در نخستین ماموریت فضایی خود وارد ایستگاه بین المللی فضایی شد و قرار است که تا فوریه 2020 در این ایستگاه بماند. در این صورت او رکورد دیگری خواهد زد. تا به امروز هیچ فضانورد زنی برای این مدت در ایستگاه فضایی اقامت نداشته است.

یک زن به عنوان اولین انسان به ماه می رود

ناسا سال گذشته به طور رسمی از طرح 28 میلیارد دلاری خود برای بازگشت به ماه تا سال 2024 اطلاع داد. ناسا میخواهد به عنوان بخشی از پروژه خود به نام آرتمیس، برای نخستین بار بعد از آخرین فرود انسان به ماه در 1972، یک فضانورد زن و یک فضانورد مرد را به سطح ماه بفرستد. اما برنامه زمانی ناسا برای اجرای این طرح به تصمیم کنگره مبنی بر اختصاص بودجه 2.3 میلیارد دلاری برای ساخت سیستم فرود بستگی دارد.

جیم برایدنستاین، مدیر ناسا، در رابطه با ویژگی های اولین فضانورد زن گفت: او کسی خواهد بود که آزمایشش را پس داده و به فضا پرواز نموده باشد. کسی که تجربه حضور در ایستگاه فضایی بین المللی را دارد. به گفته او، این فضانورد باید دوره آموزشی فضانوردی را تکمیل نموده باشد.

دریافت اطلاعات از یک کاوشگر بعد از 42 سال

کاوشگر وویجر2 پس از 42 سال برای نخستین بار اطلاعاتی از خارج منظومه شمسی به زمین فرستاد. این کاوشگر در سال 1977 میلادی به فضا پرتاب شد و سال گذشته از هلیوسفر یا حباب خورشید گذر کرد. وویجر2 توانست انبوهی از اطلاعات حتی با جزئیات بیشتر از فاصله 11 میلیارد مایلی به زمین ارسال کند. تحقیقات نشان داده هلیوسفر فضایی دقیق تر از تصورات کارشناسان است.

جالب آنکه کاوشگر وویجر طوری ساخته شده بود که فقط 12 سال فعالیت کند. این کاوشگر در حقیقت برای مطالعه سیاراتی غیر از مشتری، زحل، اورانوس ونپتون به فضا پرتاب شد، اما همچنان به سفر خود ادامه داد. این کاوشگر طی دهه آینده به تدریج ارتباط خود با زمین را قطع می نماید.

کشف سیاه چاله های سه گانه

ناسا در جستجوی زوج سیاه چاله ها بود که کاملا اتفاقی پیروز به کشف پدیده ای جالب تر شد. ناسا به یاری کشفیات دانشگاه جورج میسون ایالت ویرجینیا، یک مجموعه سه گانه از سیاه چاله هایی را پیدا نموده است که در راستا برخورد با یکدیگر قرار دارند. اتفاقی که باعث می گردد این سیستم، شگفت انگیز باشد این است که سه سیاه چاله بسیار عظیم که در حال بلعیدن فضای اطراف خود هستند، در راستا برخورد با یکدیگر قرار دارند. این سیستم که SDSS J084905.51+111447.2 نام دارد به یاری چند رصدخانه و سه تلسکوپ ناسا کشف شده است.

ناسا می گوید که این سیستم یک میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد و دانشمندان با ادغام کردن داده های تلسکوپ ها روی زمین و همچنین تلسکوپ های فضایی توانسته اند این سیستم را پیدا نمایند.

کوشش برای کشف آب روی ماه

ناسا میخواهد ماه نورد وایپر را برای کشف آب به این کره ارسال کند. ناسا معتقد است اگر قرار است انسان در این کره مستقر گردد، کشف آب لازم است. اگر همه چیز طبق برنامه ریزی ناسا پیش برود، وایپر سال 2022 روی ماه فرود می آید. هدف اصلی ماه نورد ناسا مشاهده مستقیم و سنجش موجود آب در بخش های تاریک قطبی کره ماه است.

بخش های تاریک کره ماه از میلیون ها سال پیش آب و یخ را در خود ذخیره نموده اند، چراکه هیچ نور مستقیمی از طرف خورشید برای ذوب و بخار کردن آن ها نمی تابد. اندازه ماه نورد وایپر تقریبا برابر با یک ماشین گلف است. سیستم نوترو اسپکترومتر که روی این ماه نورد قرار می گیرد، قادر است منابع آب زیرزمینی ماه را از روی سطح تشخیص دهد.

جستجوی پیشرفته برای یافتن فرازمینی ها

ناسا برای یافتن شواهد لازم در خصوص وجود فرازمینی ها، برنامه های بسیاری را شروع نموده است. دانشمندان ناسا باور دارند که در 10 سال آینده می توانند موجودات بیگانه فضایی را کشف نمایند. آن ها چندین طرح و اکتشاف فضایی را برنامه ریزی نموده اند که به کشف زندگی فرازمینی ها اختصاص دارند. آن ها قصد دارند در سال آینده، یک مریخ نورد را به سیاره مریخ بفرستند تا نمونه های سنگ را از این سیاره سرخ جمع آوری نمایند.

دو فضاپیمای ناسا نیز قرار است برای کاوش اقیانوس های روی سطح قمر های زحل و مشتری به فضا پرتاب شوند. علاوه بر این، تلسکوپ های فضایی جدیدی نیز برای آنالیز سیارات بیرون از منظومه شمسی به فضا فرستاده خواهند شد. هدف از این برنامه های عظیم، اثبات وجود فرازمینی هایی است که شاید در سیارات دیگر ساکن باشند.

انتها اجاره نشینی ناسا در روسیه، مهم ترین دستاورد ناسا

هفتم خرداد سال جاری روز تحول برای ناسا به شمار می رود، زیرا این سازمان که تا به امروز برای اعزام فضانوردان خود به ایستگاه بین المللی فضایی محتاج تجهیزات روسی بود، این بار از تجهیزات اسپیس ایکس، یک شرکت خصوصی آمریکایی استفاده کرد.

سیستم موشکی و کپسولی که دو فضانورد ناسا را خرداد سال جاری به ایستگاه فضایی بین المللی رساند، کپسول کرو دراگون بود. ناسا که تا سال 2011 میلادی با فضاپیمای شاتل فضانوردان را به ایستگاه بین المللی می فرستاد، سال ها پیش از بازنشستگی این فضاپیما در پی جایگزینی برای آن بود. فضانوردان ناسا از سال 2001 میلادی تا به امروز از پایگاهی در قزاقستان راهی فضا می شدند. روسیه به عنوان تنها فراورینماینده کپسول های انتقال فضانوردان، درآمد هنگفتی از اعزام آن ها داشت و آخرین بار برای یک جایگاه 90 میلیون دلار دریافت نموده بود.

اسپیس ایکس حال برای هر جایگاه 55 میلیون دلار گرفته است. کپسول کرو دراگون دو فضانورد ناسا با نام های رابرت بنکن و داگلاس هارلی را در قالب ماموریت دمو-2 در تاریخ 10 خرداد سال جاری به ایستگاه فضایی بین المللی برد و دوم اوت (12 مرداد) نیز به زمین برگرداند. همانند فرآیند پرتاب، فرود کرو دراگون نیز به صورت اتوماتیک و با پیچیدگی های به مراتب بیشتری نسبت به فرود دیگر سفینه های فضایی سرنشین دار به زمین صورت گرفت.

لازم به ذکر است که این کپسول با پرتابگر فالکون 9 سفید به فضا پرتاب شد. این پرتابگر که آن هم با حمایت ناسا و توسط اسپیس ایکس ساخته شده، در مأموریتی 19 ساعته کپسول کرو دراگون را به ایستگاه بین المللی فضایی در ارتفاع حدودا 400 کیلومتری از سطح زمین رساند.

ارسال توالت 23 میلیارد دلاری به ایستگاه فضایی بین المللی

چندین دهه است که در تمام خانه های بیشتر نقاط دنیا حداقل یک سرویس بهداشتی پیدا می گردد، اما برای فضانوردان حاضر در ایستگاه فضایی بسیاری از موارد ساده در کره زمین نوعی چالش است. حالا ناسا با ارسال توالت فضایی 23 میلیارد دلاری خود به ایستگاه فضایی بین المللی به فکر برطرف این مشکل افتاده است. توالت جدید ناسا تقریبا 43 کیلوگرم وزن دارد و از نمونه های قبلی 65 درصد کوچک تر است.

ناسا اعلام نموده که در طراحی این توالت فضایی از نوعی مکانیزم مکنده نیز استفاده شده تا مقدار بیشتری از فضولات را جذب کند. جالب است بدانید ادرار فضانوردان توسط یک دستگاه بازیافت 250 میلیون دلاری که در سال 2008 در ایستگاه فضایی نصب شد تسویه شده و به عنوان آب برای پخت و پز و نوشیدن مورد استفاده قرار می گیرد.