تفاوت اصلی استخدام رسمی و استخدام قراردادی در چیست؟ - سفر به روسیه

چرا توجه به شرایط استخدام رسمی، پیمانی و قراردادی مهم است؟

داشتن امنیت شغلی و آینده کاری تضمین شده یکی از مهم ترین معیارهای انتخاب شغل و استخدام در ارگان های دولتی و شرکت های خصوصی است. چراکه اغلب کارجویان نگران آینده شغلی خود هستند و از بیکاری و مبهم بودن آینده شغلی خود احساس نگرانی می کنند.

بعلاوه با داشتن اطلاعات کامل درباره انواع استخدام در ارگان های دولتی یا شرکت های خصوصی، امکان انتخاب برترین گزینه و انجام برنامه ریزی مناسب برای آینده نیز وجود خواهد داشت؛ بنابراین در ادامه این مطلب، به معرفی شرایط استخدام نیمه رسمی، رسمی، پیمانی و قراردادی خواهیم پرداخت. درنتیجه اگر قصد شرکت در آزمون استخدامی ارگان های دولتی یا شرکت های خصوصی را دارید، حتماً این مطلب را تا خاتمه مطالعه کنید.

نگاهی به قانون مدیریت خدمات کشوری

برای آشنایی با شرایط استخدام رسمی، استخدام نیمه رسمی، قراردادی و پیمانی، بهتر است در ابتدا به قانون مدیریت خدمات کشوری نگاهی بیندازیم. در این قانون درباره مسائل مرتبط با استخدام و خدمت در ارگان های دولتی و دستگاه های اجرایی کشور، توضیحات کاملی آورده شده است. این قانون در سال 1386 در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید و در همان سال نیز برای اجرا به دولت ابلاغ شد.

با تصویب قانون مدیریت خدمات کشوری و بر طبق ماده 45 این قانون، از سال 1386 تمامی استخدام ها در ارگان های دولتی به یکی از دو روش استخدام رسمی و استخدام پیمانی انجام می گردد. با استخدام رسمی در ارگان های دولتی، امکان تصدی پست های ثابت در مشاغل حاکمیتی وجود خواهد داشت. به بیانی ساده کارجویان می توانند با استخدام رسمی از شغلی دائمی با حقوق و مزایا بهره مند شوند.

شرایط استخدام رسمی

اما کارجویان برای کسب شرایط استخدام رسمی قطعی، باید یک دوره آزمایشی را نیز بگذارند؛ بنابراین می توان استخدام رسمی در ارگان های دولتی را به دو مرحله استخدام رسمی آزمایشی و استخدام رسمی نهایی تقسیم نمود.

درصورتی که داوطلبان دارای شرایط ادامه خدمت در دوره آزمایشی نباشند، ممکن است به صورت یک طرفه برای لغو حکم استخدامی آنها اقدام گردد. با گذراندن شرایط استخدام رسمی آزمایشی، کارجویان می توانند با شرایط استخدام رسمی نهایی در ارگان های دولتی مشغول به کار شوند.

به عنوان مثال برای استخدام رسمی در آموزش و پرورش، کارجویان ابتدا ضروری است با شرکت در آزمون استخدامی آموزش و پرورش، نمرات قبولی در این آزمون را کسب کنند. سپس با شرکت در مصاحبه شغلی، از پذیرفته شدگان برای گذراندن یک دوره آموزشی نیز دعوت می گردد. بعد از آنالیز صلاحیت داوطلبان، درنهایت کارجویان دارای شرایط استخدام رسمی می توانند در آموزش و پرورش استخدام شوند.

مزایای استخدام رسمی

اما استخدام رسمی در ارگان های دولتی مانند آموزش و پرورش یا صندوق بازنشستگی کشوری، دارای مزیت ها و معایب مختلفی است. یکی از مهم ترین مزایای استخدام رسمی، اطمینان از آینده شغلی است. بعلاوه داشتن ساعت کاری منظم نیز یکی دیگر از مزیت های شرایط استخدام رسمی در ارگان های دولتی است.

معایب استخدام رسمی

آیا شما جزء آن گروه از کارجویانی هستید که تصور می کنند با استخدام رسمی در ارگان های دولتی، دیگر هیچ مسئله ای نخواهند داشت؟ اگر پاسخ شما به این سؤال مثبت است، بهتر است به معایب استخدام رسمی نیز نگاهی بیندازید. در ادامه به بعضی از معایب استخدام رسمی اشاره شده است.

حقوق ثابت

حقوق ثابت برای حداقل یک دوره 1 ساله، یکی از معایب استخدام رسمی است. به طورکلی حقوق و مزایای کارمندان رسمی دولت در سازمان هایی مانند صندوق بازنشستگی کشوری و آموزش و پرورش بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری خواهد بود.

ازطرف دیگر فرایند افزایش حقوق در ارگان های دولتی ممکن است چندان موردپسند کارجویان نباشد. چراکه معمولاً در ارگان های دولتی افزایش حقوق در دوره های سالانه اتفاق می افتد. این در حالی است که ممکن است کارجویان با کار در شرکت های خصوصی، بتوانند در طول سال نیز افزایش حقوق داشته باشند.

معمولاً با استخدام در ارگان های دولتی پورسانت یا اضافه حقوقی به کارمندان تعلق نمی گیرد. بلکه دریافت حقوق ثابت یکی از شرایط استخدام رسمی محسوب می گردد. هرچند امکان افزایش حقوق به وسیله دریافت حق مأموریت در بعضی از ارگان های دولتی و برای بعضی از فرصت های شغلی نیز وجود دارد.

ثابت بودن مزایای استخدامی

در اغلب موارد مزایای شرایط استخدام رسمی برای مدت زمان طولانی یا در کل دوران خدمت ثابت است. این در حالی است که با کار در شرکت های خصوصی مختلف، می توانید مزایای شغلی زیادی داشته باشید.

فرهنگ سازمانی و رابطه کارفرما و کارمند

با قبول شرایط استخدام رسمی ممکن است برای مدت زمان طولانی در اداره ای خدمت کنید که از فرهنگ سازمانی و ارتباط کارفرما و کارمند رضایت چندانی نداشته باشید.

منظور از استخدام پیمانی و قراردادی چیست؟

بر اساس ماده 45 قانون مدیریت خدمات کشوری، استخدام پیمانی برای کار در پست های سازمانی و برای مدتی تعیین خواهد بود. شاید بتوان استخدام پیمانی را نوعی استخدام نیمه رسمی نیز دانست. چراکه کارمندان پیمانی نیز می توانند با کسب شرایط استخدام رسمی، تبدیل شرایط داده و با شرایط استخدام رسمی به خدمت خود ادامه دهند. در این صورت سابقه کار پیمانی آنها به عنوان سابقه کار رسمی نیز محسوب خواهد شد.

اما برای انجام کارهای خدماتی در ارگان های دولتی، از متقاضیان تحت شرایط استخدام قراردادی دعوت به همکاری می گردد. در این صورت امکان استفاده از بیمه تأمین اجتماعی، حقوق و مزایا مطابق با قانون کار نیز وجود خواهد داشت.

تفاوت استخدام رسمی، پیمانی و قراردادی

اولین تفاوت شرایط استخدام رسمی با پیمانی و قراردادی در ارتباط با مدت انجام همکاری بین کارفرما و کارمند است. طبیعتاً در استخدام پیمانی و قراردادی مدت همکاری بین کارفرما و کارمند کمتر از استخدام رسمی خواهد بود.

بعلاوه در استخدام رسمی کارمندان می توانند تا حداکثر 3 سال از مرخصی بدون حقوق استفاده کنند. درصورتی که کارمندان قصد ادامه تحصیل نیز داشته باشند، می توانند تا 2 سال مازاد بر زمان اعلام شده نیز از مرخصی بدون حقوق استفاده کنند. اما در استخدام پیمانی مقدار مرخصی به مدت قرارداد بستگی دارد.

بعلاوه مرخصی در استخدام قراردادی مطابق با شرایط قرارداد خواهد بود. حقوق و مزایای کارکنان قراردادی نیز بر اساس قانون کار محاسبه می گردد. به طورکلی در استخدام رسمی یا پیمانی کارمندان اطمینان بیشتری از شرایط کاری خود دارند. این در حالی است که در استخدام قراردادی، خطر بیکاری و اخراج شدن کارمندان را تهدید می نماید.

جمع بندی

در این مطلب ضمن معرفی انواع شرایط استخدامی، به این سؤال نیز پاسخ دادیم که: تفاوت اصلی استخدام رسمی و استخدام قراردادی در چیست؟ . دریافتیم که تفاوت در استخدام رسمی، قراردادی یا پیمانی از جنبه های مختلفی مانند حقوق، مزایا و مرخصی قابل آنالیز است؛ بنابراین چنانچه قصد دارید در یکی از ارگان های دولتی یا شرکت های خصوصی مشغول به کار شوید، حتماً به نوع قرارداد و شرایط استخدامی نیز توجه کنید.