گزارش، سیمای زن در سریال های تلویزیونی ترکیه - سفر به روسیه

برای دیدن سواحل زیبای مدیترانه با تور به آنتالیا همراه باشید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران٬ خشونت علیه زنان٬ تجاوز و تعرض٬ کتک کاری و قتل زنان٬ از مهم ترین معضلات اجتماعی ترکیه است و سالانه صدها زن در این کشور٬ قربانی خشونت مردان می شوند.

با توجه به این که در ترکیه در حال حاضر نزدیک به سیصد کانال تلویزیونی فعالیت می نمایند٬ انتشار اخبار مربوط به این خشونت ها نیز به یک رقابت بزرگ تبدیل شده و این مسئله نه تنها قبح این معضل اجتماعی را نمی کاهد بلکه آن را عادی جلوه می دهد.

به عبارتی روشن٬ شبکه های تلویزیونی و فضای مجازی با فعالیت غلط و جنجال٬ عملاً موجب افزایش خشونت می شوند. البته این موضوع فقط در برنامه های خبری و گزارش های پرآب وتاب منعکس نمی گردد بلکه سریال های تلویزیونی هم بخش دیگری از مشکل اشاعه خشونت علیه زنان هستند.

به خاطر 500میلیون دلار

صنعت ساخت سریال های تلویزیونی در ترکیه به یک بازار بزرگ و نان وآب دار تبدیل شده که سرمایه گذارهای بزرگ و ذی نفع های قدرتمندی دارد و شبکه های تلویزیونی وابسته به گروه های مالی بزرگ٬ برای ساخت سریال های جذاب با هم رقابت می نمایند.

سریال های تلویزیونی ترکیه در داخل٬ متکی به بازار رکلام و تبلیغات هستند و بخش خصوصی عملاً با پرداخت پول تبلیغ کالا هزینه ها را تأمین و سودهای میلیونی برای سازندگان و عوامل ایجاد می نماید. اما این درآمد کلان فقط محدود به داخل نیست و حالا سریال های ترکیه به دنیای خارج هم راه پیدا نموده و به یک کالای صادراتی بسیار سودمند و پرمشتری تبدیل شده است.

درآمد صادرات سریال های تلویزیونی ترکیه در سال 2013 میلادی در حد 150 میلیون دلار بود. اما این میزان در سال 2017 میلادی به 350 میلیون دلار رسید و در سال 2018 نیز توانست رکورد درآمد 500 میلیون دلار را ثبت کند.

در اغلب سریال های تلویزیونی ترکیه٬ چه در داستان های امروزی و چه در داستان های تاریخی٬ زنان و دختران٬ یک نقش محوری و بسیار اغراق آمیز به عهده دارند و ترجیح تهیه نمایندگان و کارگردانان این است که غالباً از زنان و دختران موبور٬ چشم رنگی و تیپ اروپایی کم سن وسال استفاده نمایند.

در حالی که حتی در نقاشی ها و عکس های قدیمی به جای مانده از دوران عثمانی٬ زنان با لباس پوشیده و سرپوش های بزرگ مشاهده می شوند٬ اما در سریال های تاریخی٬ همه آنان نیمه برهنه هستند و مانند شاهزادگان تاریخ اروپا با لباس های نیمه عریان و جواهرات و آرایش در برابر دوربین ظاهر می شوند.

اگرچه این اقدام٬ تحریف آشکار تاریخ است اما ظاهراً وقتی پای پول و شکار تماشاچی خارجی در میان است٬ تهیه نمایندگان می خواهند از هر چیزی استفاده نمایند و برای جذاب تر کردن داستان٬ علاوه بر عشق های آبکی و صحنه های مغازله و تبلیغ روابط پنهانی٬ گهگاه٬ خشونت و تعرض را هم به داستان اضافه می نمایند.

در نتیجه استفاده ابزاری از زنان در سریال های تلویزیونی ترکیه٬ صدای بسیاری از کارشناسان اجتماعی را درآورده و معتقدند که این سودجویی های تلویزیونی به خشونت علیه زنان و تحقیر آنان دامن می زند.

خوشحالی بی انتها بازیگران

بازیگران سریال های تلویزیونی ترکیه درآمدهای کلانی دارند. بازیگر مشهوری همچون کنعان ای میرزالی اوغلو برای هر قسمت سریال تلویزیونی مبلغ 450 هزار لیره (1 میلیارد تومان) دریافت می نماید.

کیوانچ تاتلی توغ هم برای هر قسمت 250 هزار لیره می گیرد و بازیگران زن نیز برای هر قسمت٬ مبالغ هنگفتی از 80 هزار تا 150 هزار لیره دستمزد دریافت می نمایند، از این گذشته٬ آنان به خاطر شهرتی که در سریال های تلویزیونی پیدا نموده اند٬ در بازار رکلام و تبلیغ کالا نیز٬ سالانه چند صد هزار لیره٬ درآمد جانبی دارند و هر جا که می روند٬ ده ها عکاس و خبرنگار فضول آنها را تعقیب می نمایند.

تناقض ماجرا در اینجاست؛ بازیگری که برای بازی در یک قسمت سریال٬ دستمزدی معادل خرید یک واحد آپارتمان در استانبول به دست آورده٬ در برابر دوربین٬ در مقام مرد، دست به خشونت علیه زنان می زند و اگر هم زن باشد٬ قربانی خشونت و تعرض می گردد اما در عالم واقعی و در فضای مجازی٬ تجاوز به زنان و دختران و قتل و کتک کاری آنان را محکوم می نماید! این یکی از نکاتی است که مورد انتقاد کارشناسان و منتقدین قرار گرفته و معتقدند که از این نظر٬ بازیگران سوپراستار تلویزیون های ترکیه٬ دچار دورویی و منفعت پرستی ضداخلاقی شده و تعداد اندک و انگشت شماری از این بازیگران دارای درآمدهای میلیاردی٬ در حوزه های عام المنفعه٬ احسان و نیکوکاری٬ پول خرج می نمایند.

فاتح آلتایلی تحلیل گر و نویسنده مجموعه رسانه ای خبرترک در این مورد نوشته است: دست از این دورویی بردارید. شما در فضای مجازی و توییتر٬ قیامت به پا می کنید و خود را در صف مدافعین زنان و دختران جای می دهید، اما وقتی که جلوی دوربین می روید٬ باز هم تمام داستان شما حمله به زن٬ تعرض٬ بکارت و چنین موضوعات غیرانسانی است که نشان می دهد شما حاضرید از خشونت علیه زنان پول در بیاورید.

زن و مسئولیت اجتماعی رسانه های ترکیه

با آن که ترکیه در بعضی حوزه های توسعه مالی٬ گام هایی رو به جلو برداشته است اما هنوز هم در بسیاری از 81 استان ترکیه٬ جامعه به شکل سنتی زندگی می نماید و آداب و سنن٬ فرهنگ و ارزش های خود را حفظ نموده و به جرئت می توان گفت تصاویر زنان و دختران و سبک زندگی آنان در بیش از نود درصد از سریال های تلویزیونی٬ با واقعیت زندگی جامعه منطبق نیست.

در اغلب این سریال ها٬ زنان و دختران بسیار کم سن وسال٬ طعمه ثروتمندان و باندهای مافیایی شده و خود نیز به این موضوع راضی هستند یا زن و دختر٬ به خاطر یک رابطه پنهانی کتک می خورد و کشته می گردد اما در بطن جامعه ترکیه٬ خشونت و تعرض٬ زمینه ها و دلایل متفاوتی دارد که با داستان های خیالی سریال ها هیچ نسبتی ندارد و اغلب زنان و دخترانی که در روستاها٬ شهرهای کوچک و محلات سنتی کلان شهرها قربانی خشونت٬ تعرض و هوسرانی می شوند٬ انسان های مظلومی هستند که هیچ شباهتی به بازیگران موبور و زنان و دختران موذی سریال ها ندارند.

در این سریال ها٬ زن و رابطه با زن٬ اغفال و ربودن دختران٬ به عنوان محور اصلی و پیش برنده داستان در نظر گرفته شده و اگر حواشی و روابط پنهان از داستان گرفته گردد٬ غالباً چیزی باقی نمی ماند.

در یک جمع بندی کلی می توان گفت دنیای رسانه و به ویژه تلویزیون٬ در کشور ترکیه گرفتار همان بیماری مرسوم استفاده ابزاری از زنان در جوامع غربی شده و ادامه این روند٬ آسیب ها و مسائل فرهنگی و اجتماعی بیشتری به دنبال می آورد.

+