کارشناس مسائل آمریکا: نظام سرمایه داری اجازه ظهور به جریان سوم را نمی دهد - سفر به روسیه

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، به ندرت شاهد بوده ایم که اندیشه و تفکری غیر از سرمایه داری (کاپیتالیستی) در نظام سیاسی آمریکا ظهور پیدا کند و کسانی که کوچکترین زاویه ای با نظام سرمایه داری داشته باشند، طرد می شوند و به وضوح شاهد تمامیت خواهی و دلارکراسی در ساختار سیاسی آمریکا هستیم.

• جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در کانال تلگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

  درباره دلایل این مسئله با امیرعلی ابوالفتح کارشناس مسایل آمریکا گفت وگو نموده ایم. وی معتقد است جریان های رقیب سرمایه داری در آمریکا بسیار ناچیز هستند و قدرت تاثیری گذاری بر فرایند سیاسی آمریکا را ندارند که دلیل این مسئله هم ریشه در ساختار سیاسی این کشور دارد و هم اینکه جامعه آمریکا نیز اساساً ضدسرمایه داری نیست.

  خبرنگاران: نظام سرمایه داری بر ساختار و چارچوب سیاسی آمریکا سلطه دارد و اجازه نمی دهد هیچ فرد یا اندیشه ای خارج از این نظام رشد پیدا کند و یا به قدرت دست یابد. به همین دلیل شاهد بودیم علی رغم اینکه برنی سندرز از پایگاه اجتماعی قدرتمندی در آمریکا برخودار است اما هم در انتخابات قبلی و هم در انتخابات پیش رو از طرف هم حزب هایی خود کنار گذاشته شد چرا که بعضی شعارها و برنامه های او می توانست خارج از چارچوب نظام کاپیتالیستی باشد. تحلیل و نظر شما در این باره چیست؟

  در مرحله اول ما نباید اشتباه بگیریم که تفکرات آقای سندرز یا جناح ترقیخواه، ضدسرمایه داری هستند، آنها خواهان انسانی شدن مناسبات نظام سرمایه داری هستند و چارچوب های اصلی آن را می پذیرند ولی معتقدند که برای حفظ نظام سرمایه داری ضروری است یک سری اصلاحاتی انجام گردد تا از خشم توده ها جلوگیری گردد و نظام دچار فروپاشی از درون نگردد. در حقیقت جریان های اصلاح طلب هستند نه برانداز.

  در واقع گروه هایی که خواهان براندازی نظام سرمایه داری در ایالات متحده هستند بسیار جریان های کوچکی هستند و در حاشیه قرار دارند. یعنی اگر به عنوان بدیلی یا الگوی برای نقد نظام سرمایه داری بخواهیم عنوان کنیم نظام سوسیالیسی یا کمونیستی احزاب خیلی کوچکی هستند که البته در آمریکا فعالیت می نمایند و بعضی وقت ها هم غیرقانونی اعلام شده اند. بعضی احزاب سوسیالیسی و کمونیستی فعالیت دارند اما مورد پذیرش قرار نمی گیرند.

  خبرنگاران: دلیل این مسئله چیست و ساختار سیاسی آمریکا تا چه حدی در مقابل جریان ها و اندیشه های رقیب نظام سرمایه داری انعطاف دارد و اجازه فعالیت به آنها می دهد؟

  جامعه آمریکا اصولا ضدسرمایه داری نیست البته نقدهای جدی به بی عدالتی ها و تبعیض ها در درون نظام سرمایه داری وجود دارد اما اکثریت یا بخش قابل توجهی مخالف نظام سرمایه داری نسیتند.

  اما از نظر ساختاری نظام انتخاباتی آمریکا به گونه ای شکل گرفته که نه تنها اجازه ظهور و بروز جریان های ضدسرمایه داری را نمی دهد بلکه در درون نظام سرمایه داری بعضی از احزاب که اصطلاحاً به آنها حزب سوم می گویند در آمریکا نمی توانند وارد چرخه قدرت شوند و قدرت بین دموکرات ها و جمهوریخواه دست به دست می گردد در حالی که حزب سبز و حزب قانون اساسی، حزب رفورم هیچکدام ضدسرمایه داری نیستند. چارچوب های فکر نظام سرمایه داری را قبول می نمایند و ساختار نظام سرمایه داری را قبول دارند، ولی خوب بعضی وقت ها راهکار های متفاوتی را مطرح می نمایند که همان هم مورد پذیرش قرار نمی گیرد و دلایلی متعددی وجود دارد که چرا این احزاب نمی توانند پیروز شوند.

  خبرنگاران: بعضی آمارها و نظرسنجی ها اخیر نشان می دهد گرایش مردم آمریکا به اندیشه ها و رویکرد رقیب سرمایه داری همانند سوسیالیسم افزایش قابل توجهی داشته است. فکر می کنید دلیل این مسئله چه می تواند باشد؟

  ببینید آن سوسیالیسمی که در تصور ما وجود دارد از جمله سوسالیسم اروپایی به خصوص سبک شرقی اروپایی که به نظام برنامه ریزی اتحاد جماهیر شوروی نزدیک می گردد، اصولا در ایالات متحده آمریکا هیچ جایگاهی ندارد و همانطور که گفتم بیشتر عدالت خواهی است تا اشتراکی کردن امکانات و امور.

  یعنی اگر سوسیالیسم به معنی اشتراکی کردن ابزارهای فراوری و توزیع برابر امکانات باشد در ایالات متحده خواهانی ندارد به همین دلیل است که احزاب سوسیالیست در آمریکا شکل نگرفتند در حالی که در اروپا این رخ داده و حتی در بعضی کشورها سوسیالیست ها به قدرت رسیده اند و دولت تشکیل داده اند.

  اما در آمریکا سوسیالیسم بیشتر به معنی آن است که تبعیض ها کنار گذاشته گردد، عدالت رعایت گردد و برابری در بعضی حوزه ها شکل بگیرد ولی همچنان مالکیت خصوصی مقدس شمرده می گردد و اینکه هرکس بیشتر کوشش کند بیشتر پول به دست می آورد و دولت در امور اقتصاد دخالت نکند. این ها همه چارچوب های فکری سرمایه داری است که با سوسیالیسم فاصله دارد.

  در این نظرسنجی ها بیشتر بحث این است که فاصله یک درصدی ها با 99 درصدی ها کمتر گردد؛ از ثروتمندان مالیات بیشتری گرفته گردد، تبعیضات نژادی و جنسیتی کمتر گردد و گرنه بحث احترام به مالکیت خصوصی همچنان در آمریکا به عنوان یک امر کاملا مقدس پذیرفته شده است.

  این بحث مطرح است و شنیده می گردد که انتخابات فعلی یکی از نشانه بحران در نظام سرمایه داری دارد، آیا شما با ایده موافق هستید؟

  بحران ها در نظام سرمایه داری واقعی است. اساساً شکل گیری تفکر سوسیالیسم به دلیل بحران هایی بود که در نظام سرمایه داری پیش آمد و راه خروج از بحران را نیز معرفی کرد اما این به معنی آن نیست که بحران سرمایه داری را به یک انتخابات تقلیل بدهیم.

  در نظام سرمایه داری به صورت طبیعی بحران و کنش و واکنش وجود دارد و کوشش هایی برای نجات و اصلاح سرمایه داری صورت می گیرد اما با مکانیزم های خودش و با ابرازها و راه کارهایی که تعبیه شده است. اگر پیروز نشوند سعی می نمایند روش های جدیدی را خلق نمایند اما به نظرم بحران خیلی بزرگتر از آن است که بخواهیم انتخابات را به عنوان مصداق آن در نظر بگیریم.