بازار سیاه انسولین در تهران - سفر به روسیه

خبرنگار ایلنا، برای آنالیز شرایط فروش انسولین در بازار سیاه دارو، راهی خیابان ناصر خسرو شد و با چند دلال دارو به گفت وگو پرداخت که در ادامه می خوانید:

ساعت حدود 11 ظهر است در هر قدم که در خیابان ناصرخسرو تهران جلو می روم، دلالی در کنار خیابان ایستاده و به محض عبور رهگذران از کنارش، آرام پیشنهاد خرید و بیشتر فروش دارو را می دهد، در خیابان ناصرخسرو یا همان بازار سیاه تهران، هر چند متر به چند متر، تعدادی از مردان جوان و میانسال کنار هم ایستادند و در هنگام عبور هر رهگذر، چیزی را آرام تکرار می نمایند، به طرف یکی از آنها که مردی حدودا 40 ساله و با صورتی نیمه سوخته است، می روم، به دیوار ساختمانی کهنه تکیه داده، از او می پرسم: دارو کجا پیدا کنم؟ که مرد دیگری به سرعت به طرف ما می آید و می گوید: چه دارویی می خواهی؟ من هم عکسی از انسولین خارجی novorapid که طبق گفته بیماران دیابتی این دارو کمیاب شده است را به آنها نشان می دهم و می گوید: یک بسته 5 تایی 500 تومان، یعنی هر عدد 100 هزار تومان است.

این دلال میانسال در خصوص شرایط نگهداری انسولین می گوید: همه این انسولین هایی که ما داریم، مطمئن است و در یخجال نگهداری می گردد و تاریخ هیچکدام شان مشکل ندارد.

در خصوص قیمت دیگر انسولین ها می گوید: انسولین لانتوس که خارجی است هم دارم که 5 عدد آن 350 هزار تومان است، البته از نوع ایرانی یعنی بازالین هم دارم که 450 هزار تومان می دهم.

این دلال دارو با اشاره به انسولین هندی ادامه می دهد: انسولین هندی هم داریم، ولی قیمتش را باید بپرسم، خیلی کسی از این مدل نمی خرد.

در سرانجام مکالمه از واکسن کرونا چند سوال می کنم که با نگرانی سری تکان می دهد و می گوید: ما نداریم، من خبر ندارم. و مرد کناری، دستان مرد دیگر را می گیرد و از کنار من دور می شوند.

انسولین هندی هم داریم اما خیلی فروش ندارد

در خیابان مسیرم را از سر می گیرم و جلو می روم، بیشتر مغازه ها تعطیل هستند و کم تر رهگذر خانم به چشم می خورد.

چند متر جلوتر پسر جوانی ایستاده که کلاه نقاب داری به سر دارد و زیر لب به هر رهگذری چیزی می گوید، نزدیک می شوم و از او قیمت انسولین novorapid را می پرسم که همان لحظه تلفن همراه را از جیبش درمی آورد و از کسی در پشت خط موجودی می گیرد، بعد می گوید: دارم، ولی یک بسته 5 تایی را 500 هزار تومان می دهم، بازالین هم دارم 450 هزار تومان می دهم، البته انسولین نوویکس و لانتوس هم داریم که آنها کمی گران تر است، اما اگر بخواهی تا نیم ساعت دیگر به دستت می رسد و آن را تحویل می دهم.

در خصوص شرایط نگهداری انسولین ها هم طبق گفته دیگر دلال ها اطمینان می دهد، تحت شرایط مناسب و در جای خنک نگهداری می شوند.

این جوان به انسولین هندی اشاره می نماید و ادامه می دهد: انسولین هندی هم داریم، ولی خیلی فروش ندارد چون کسی خیلی به آن اعتماد ندارد.

در سرانجام مکالمه، از او در خصوص خرید واکسن کرونا می پرسم و می گوید: اطلاعی در خصوص این موضوع ندارم، خبرنگار هستی؟ و بعد پسر جوان دیگری که کمی دورتر از ما ایستاده او را صدا می زند تا از کنار من برود و امکان سوال دیگری نداشته باشم.

انسولین بخواهی تا یک دقیقه دیگر در دستت است

از کنار مغازه های بسته و دلال هایی که هر کدام در انتظار فروش دارو به فردی هستند که از فرط ناچاری پایش به این خیابان باز شده، می گذرم، وارد جمع کوچکی از چند مرد جوان و میانسال می شوم که هر کدام دلالی دارو می نمایند، به سمت یکی از آن جوان ها که شاید 30 سال داشته باشد می روم، چشمانش قرمز است و کمی با کرختی گام بر می دارد، قیمت انسولین novorapid را از او می پرسم که با صدای آرام و سست، همچون اغلب دلال های این خیابان قیمت یک بسته پنج تایی را 500 هزار تومان می دهد و با چند دقیقه چانه زدن قیمت را به 470 هزار تومان می رساند.

از او در خصوص دیگر انواع انسولین ها می پرسم که می گوید: همه نوع انسولین دارم، ایرانی ام دارم، ولی از نوع هندی ندارم، اگر همین الان بخواهی، تا یک دقیقه دیگر انسولین در دستت است.

انسولین را 470 هزار می خریم و 40 هزار روی آن می کشیم

کم کم به اواسط خیابان رسیدم و چشمم به پسر جوانی می افتد که روی موتوری در کنار دیوار نشسته است، جلو می روم و از انسولین novorapid از او می پرسم که با لبخندی می پرسد: خبرنگار که نیستی؟ و بعد که اطمینان می دهم برای شخص بیماری انسولین می خواهم، قیمت را 500 هزار تومان اعلام می نماید و می گوید: ما خودمان 470 هزار تومان می خریم و 30 الی 40 هزار تومان روی آن می کشیم و می فروشیم.

زمانی که از قیمت دیگر انسولین ها می پرسم، می گوید: اگر می خواهی باز هم در همین خیابان بگرد تا قیمت دستت بیاید، اما بیمار هر دارویی که دکتر گفته را باید مصرف کند و نرو هر چیز که ارزانتر بود را بخر، چون چیز دیگر به درد بیمار نمی خورد.

در هنگام خداحافظی از قیمت واکسن کرونا و خبرهایی که در خصوص فروشش در ناصر خسرو مطرح است، می پرسم که می گوید: چیزی نمی دانم و این خبرها نیست. اما شرح اضافه نمی دهد.

انسولین را جلوی درب خانه هم می آورم

به انتهای خیابان رسیدم و با آخرین دلالی که می بینم آغاز به صحبت می کنم، پسر جوان و لاغر اندامی است که تنهایی کنار در بسته یکی از مغازه ها نشسته و قیمت فروش انسولینش از بقیه دلال ها کم تر است و می گوید: هر بسته 5 تایی را 430 هزار تومان می دهم، ولی الان 5 بسته دارم که اگر همه را بخری، بسته ایی 400 می دهم.

از روش تحویل دارو که می پرسم، اینطور می گوید: تا غروب انسولین را دم خانه تحویل می دهم، چون انسولین ها خانه است و نمی توانم بخاطر یک انسولین الان تا خانه بروم و دوباره برگردم، همه را غروب تحویل می دهم.

به بهانه خبر دادن و هماهنگی برای خرید انسولین، از دلال آخر دور می شوم، خیابان کمی شلوغ شده، در بین رهگذران به سرعت گام برمی دارم تا در نگاه دلال ها گم شوم، اما همچنان افراد مستاصل و درمانده ای که چاره ای جز تهیه دارو در این خیابان را ندارند، تک و توک به چشمم می خورد و از آنها دور می شوم.