تخریب حوضچه های آهکی آبشار اسکلیم با آبتنی طبیعتگردان مدعی - سفر به روسیه

اسکلیم یا گالش کلا از آبشارهای طبیعی سوادکوه در استان مازندران است که این روزها فعالان محیط زیست و راهنماهای گردشگری محلی دغدغه زیادی برای آن دارند و تنها نگرانی آنان از بین رفتن حوضچه های آهکی آن است که بیشتر این آبشار را شبیه به آبشارهای مهمترین جاذبه های اروپایی نموده است اما اکنون زیرپای گردشگرانی که در آن آب تنی می نمایند از بین می رود.

این آبشار در دل جنگل های 40 میلیون ساله هیرکانی قرار گرفته است و از شگفت انگیزترین آبشارهای شمال ایران است. گردشگرانی که به این آبشار می روند، باید از دهستان لفو و جاذبه های متعدد آن عبور نمایند. رسیدن به این جاذبه گردشگری طبیعی باید از میان جنگل با یک پیاده روی سخت 4 ساعته انجام گردد بنابراین کسانی که به این محل می روند حتما طبیعتگردانی هستند که می دانند چهار ساعت پیاده روی در جنگل را چطور باید طی نمایند.

بنابراین این افراد به جاذبه های طبیعی زیادی می روند اما حالا این آبشار که تصاویر آن در فضای مجازی با عنوان سوئیس ایران پخش شده است؛ دل هر بلاگر و اینفلوئنسری را میبرد تا سری به آنجا زده و چند عکس یادگاری با آن بگیرد و بگوید که به این جاذبه شگفت انگیز هم رفته ام. ولی شاید نمی دانند در پی آنها افرادی به این جاذبه گردشگری سر می زنند که نمی دانند باید با این جاذبه گردشگری طبیعی چطور رفتار نمایند همین می گردد که الان فعالان محیط زیست و راهنماهای گردشگری در شهرستان سوادکوه می گویند حوضچه های آب این آبشار در مقایسه با ده سال پیش از بین رفته است.

این آبشار آهکی از دل زمین در منطقه اسکلیم بیرون می آید و به همراهش املاح زیادی رها می گردد از جمله آهک فراوان که در طول زمان وقتی از بالا دست به پایین می رسد با اکسیژن مخلوط می گردد و رسوب می نماید. این رسوب به مرور زمان موجب شده تا حوضچه هایی با لبه هایی آهکی ایجاد گردد.

اما در حال حاضر ورود گردشگران و طبیعتگردان به داخل حوضچه ها که با هدف آب تنی در این آب های آهکی انجام می گردد، موجب شده تا لبه های حوضچه ها از بین برود و حتی یک حوضچه نزدیک به یک متر کاهش آب داشته باشد. وقتی ای بشر به روی لبه های حوضچه قرار می گیرد باعث له شدن آن قسمت از حوضچه می گردد و جریان آب از همان نقطه افزایش پیدا می نماید. بنابراین آب به صورت یکسان از کل لبه حوضچه سرازیر نمی گردد و سایر نقاط خشک شده و نه تنها بیشتر نمی گردد بلکه شنماینده شده و پا گذاشتن گردشگران روی آن این لبه ها را شکسته و تکه تکه می نماید.

متأسفانه بلاگرها و اینفلوئنسرهای زیادی نیز با ورود به این منطقه و ثبت تصاویر تبلیغاتی موجب شده اند تا با تصاویری از رنگ های اغراق آمیز پای طبیعتگردنماها به این منطقه باز گردد. بعضی از آنها که مدعی احترام به محیط زیست هستند اعلام می نمایند که با کفش وارد حوضچه ها نشوید در صورتی که هیچ تفاوتی ندارد و اساساً ورود افراد به حوضچه های آهکی آنها را از بین می برد.

بلاگرهای سفر تنها عامل تخریب این آبشار محسوب می شوند بلکه بعضی از آژانس های گردشگری نیز در این قضیه مقصرند. آن هم آژانس های قدیمی که مدعی سفرهای طبیعتگردی حرفه ای هستند. آنها با برگزاری تورهای طبیعتگردی به مقصد لفور و آبشار و عدم توجه به ظرفیت های منطقه و حفظ محیط زیست ویدئوها و تصاویری از هجوم گردشگران تورهایشان در فضای مجازی منتشر نموده اند که نشان می دهد بی توجه به همه این موارد در حال آب تنی و تخریب این حوضچه ها هستند!

آبشارها روز به روز بی آب تر می گردد وقتی تعداد زیادی از آدم ها هر روز از لبه آن عبور می نمایند این حوضچه ها شکسته شده و از حالت حوضچه خارج می گردد. آب این حوضچه ها نیز کم می گردد درحالی که اینجا زمانی زیباست که حوضچه ها پر آب باشند. تشکیل دوباره این حوضچه ها حدود 300 سال طول می کشد بنابراین بهتر است مدتی این محدوده از ورود گردشگران در امان باشد تا بتواند دوباره حوضچه های خود را به صورت طبیعی بسازد. مردم باید اجازه دهند این جاذبه طبیعی خود را احیا کند.

در این باره بعضی از فعالان گردشگری و محیط زیست منطقه بنرهای هشدار دهنده نصب نموده اند تا بتوانند در این زمینه فرهنگ سازی نمایند این درحالی است که طبیعتگردان از این بنرها به عنوان زیرانداز استفاده می نمایند!

در واقع ظرفیت آبشار آهکی اسکلیم ورود 500 هزار نفر در یک روز نیست. 250 آژانس مسافرتی این افراد را به سمت آبشار راهنمایی می نمایند و نظارتی روی عملکرد آنها نیست. چون این محدوده زیر نظر سازمان جنگلداری و آبخیزداری است و حتی ثبت ملی این جاذبه طبیعی نیز که مدتی پیگیر آن هستند باز هم نمی تواند عاملی برای جلوگیری از تخریب آن باشد. چون ورود 5 میلیون نفری افراد در تابستان سال جاری به آبشار اسکلیم آن هم به علت دور از دسترس بودن برای متولیان سخت به نظر می رسد!

معاون گردشگری استان مازندران روز سیزدهم شهریور در نامه ای به آژانس های مسافرتی درباره ورود انبوه گردشگران به این آبشار در معرض تهدید و تخریب آن هم در شرف ثبت ملی هشدار داده شده و خواسته محافظت بهینه اثر مورد توجه قرار گیرد.

بعلاوه فعالان گردشگری لفور در سالهای 1400 و 1401 دنبال منع تردد بودند، چون سازمان جنگل ها می توانست این کار را مدیریت کند. ضمن اینکه معین ظرفیت آبشار یک دانش بومی قصد دارد.