زخم خورده اما سربلند مثل پرسپولیس آسیایی - سفر به روسیه

برای سفر با تور پوکت قیمت ارزان همراه ما باشید. هیچ جا بهتر از سواحل زیبای تایلند نمیتواند خستگی را از تن شما بدر کند و تجربه آرامش را به شما بدهد.

خبرنگاران؛ احسان محمدی- شنبه 12 مهر برای پرسپولیسی ها خیلی طولانی تر از یک روز بود. همه چیز از لحظه اعلام حکم محرومیت عیسی آل کثیر روی دور کُند رفت. انگار اتفاقات با صحنه آهسته به نمایش در می آمد. یک شوک ناگهانی مثل شلیک به پای اسب مسابقه. قرمزها انتظار هر اتفاقی را می کشیدند جز اینکه ستاره تازه یافته شان محکوم به رفتار نژادپرستانه شده باشد. موضوعی که بسیار بعید است حتی به مغز آل کثیر خطور نموده باشد. شیطنت داخلی و خارجی و بی کسی در AFC و البته رندی رقیبان نیش پرسپولیس را کشید. شبیه ماری شدند که زهر نداشت. حالا خیلی ها خودشان را آماده نموده بودند که شکست احتمالی را بیندازند گردن این ضربه شوکه آور.

فوتبال اما خیلی بازی عقلانی نیست. گاهی یک تیم چند بار به تیر می زند، مالکیت کامل بازی را بر عهده دارد اما یک اشتباه، یک شوت ناگهانی یا یک معجزه از راه می رسد و تیمی که می گفتند شکست می خورد بازی را می برد. آنچه در شنبه 12 مهر برای پرسپولیس رخ داد ورای فوتبال بود. ترکیب جنگیدن تا آخرین نفس، فرصت طلبی، بخت خوب و البته هوشمندی یحیی گل محمدی.

وقتی یحیی به پرسپولیس برگشت در تحسین او نوشتم، متهم شدم به مخالفت با مربیان خارجی، وقتی لیگ را فتح کرد یادداشت نوشتم گفتند کاری ننموده، این تیم محصول برانکو-کالدرون است و حتی یک ناشی هم می تو انست آن را قهرمان کند، وقتی مقابل استقلال مغلوب شد و گفت از قبل برنامه ریزی شده بود استقلال ببرد، نقدش کردم و نوشتمحمله کردن و تاختن به او بعد از یک شکست حتی با عملکرد بد، منصفانه نیست، او از کسانی است که آینده فوتبال ایران به شمار می فرایند، این شکست را می گردد فراموش کرد و فوتبال فرصت جبران می دهد اما حرف ها و بهانه جویی ها را نه!

یحیی فوتبال ایران را رو سفید کرد. نشان داد یک چهره ممتاز است. خونسرد، زیرک، مطلع به فوتبال روز، متین و موقر، منعطف زیر فشار و هوشمند در خرید بازیکن و به کارگیری آنها. او از حامد لک، میلاد سرلک، عیسی آل کثیر، احسان پهلوان و سعید آقایی به شکلی بازی گرفت که انگار سالهاست در ترکیب پرسپولیس بوده اند. حالا پرسپولیس به سبک یحیی به فینال لیگ قهرمانان راه یافته است و در یک قدمی کسب عنوانی است که بی تابانه در آرزوی فتحش هستند.

آنها که فینال پرسپولیس - کاشیما را به خاطر می آورند یادشان هست که موقع اهدای مدال تیم نایب قهرمان در استادیوم آزادی، درست وقتی که طرفداران یک صدا تیم مغلوب شده و برانکو را تشویق می کردند، محمد انصاری مدافع پرسپولیس که در آن بازی مصدوم شد با عصا خودش را بالا کشاند، کنار بازیکنانی که برخی از آنها گمنام بودند و هنوز هم شهرتی ندارند. آن نایب قهرمانی با پنجره بسته و بازیکنان جوان و ... برای قرمزها کمتر از قهرمانی نبود. این بار یحیی گل محمدی با یک محرومیت عجیب، با یک بازیکن اخراجی، در روزهای کرونایی و در شرایطی که تیم حریف به معنای واقعی یک تیم تاکتیکی و مسلط بود توانست در ضربات پنالتی پرسپولیس را به فینال ببرد.

پرسپولیس در ضربات پنالتی توانست 6-5 النصر عربستان را شکست دهد. در شبی که محمدحسین کنعانی زادگان، سیامک نعمتی، میلاد سرلک، شجاع خلیل زاده و علی شجاعی بهترین پنالتی های عمرشان را زدند تا جمع کثیری از ایرانیان برای دقایقی غم نان و فردا را از یاد ببرند و عده قلیلی که AFC را با کامنت های انگلیسی تحریک کردند و آنها که پشت پرده با لابی و بزرگنمایی زمینه محرومیت آل کثیر را فراهم آوردند، بفرایند آب و صابون بخرند و صورتشان را بشویند.

این پیروزی مبارک همه آنها که تسلیم نمی شوند، با همه وجود برای تحقق رویاهایشان می جنگند و با اطمینان به راهشان ادامه می دهند وقتی از همه طرف به سمت شان سنگ پرتاب می گردد.